De eerste dagen op de MTC
zondag 17 augustus 2008
Ik heb nu net mijn eerste dagen op de MTC achter de rug en ik moet er echt aan wennen. Het schema is strak en de eerste dagen was ik echt kapot. Aan het vroeg uit bed komen moet ik wennen, aan het vroeg naar bed gaan niet!
Het eten hier is echt lekker maar het vult heel snel. Misschien komt dit omdat mijn maag nog een beetje van streek is van het vliegen maar ja, dat komt wel goed.
De lessen zijn echt heel goed en ik heb meerdere keren tijdens de lessen en het delen van getuigenissen de geest gevoeld. Ik heb het erg naar mijn zin. Mijn eerste collega is elder Teixeira, hij komt van origine uit Portugal, maar hij heeft echt overal en nergens gewoond, o.a. in Duitsland, Zweden, Frankrijk en Brazilie. De afgelopen 1,5 jaar heeft hij op de BYU Idaho gezeten. Hij is echt een gezellige collega. Hij is geestelijk ingesteld en wil zich ook gewoon graag aan de regels houden. De sfeer hier op de MTC is echt geweldig. Iedereen is vriendelijk, lacht, houd de deur open voor elkaar enz. Ik moet er nog wel even aan wennen dat ik nu dus overal een collega naast me heb lopen, maar ik snap dat de regels er niet voor niets zijn. Ik heb begrepen dat ik het over 2 jaar juist heel vreemd ga vinden als ik geen collega meer naast me heb ;).
Ik ben erg dankbaar dat ik hier op zending kan zijn. De voorbereidingen in het opleidingscentrum zijn al geweldig, laat staan als ik dadelijk echt in het veld ben. Ik weet dat Jezus Christus leeft, dat Hij onze verlosser is en dat Joseph Smith met hulp van God het Boek van Mormon heeft vertaald. Ik weet dat dit evangelie de enige manier is dat mensen waarlijk gelukkig kunnen worden.
Het is echt fantastisch om constant met 'Predik mijn Evangelie' en de Schriften bezig te zijn. Ook leren we hier om de dag beter in te plannen zodat we constant effectief bezig zijn. Dit is ook even wennen, maar het is wel fijn, omdat je dan niet meer het gevoel hebt dat je soms beter en meer op een dag had kunnen doen.
De kamer waarop ik zit is heel gezellig. Ik slaap samen met elder Teixeira (mijn collega ) elder Vuli (uit tonga) en elder Seidl(uit duitsland) op een kamer.
Foto's van de reis en de MTC komen later, want ik weet niet hoe ik dat hier kan doen.
Veel liefs,
Elder Jared Croese
Het eten hier is echt lekker maar het vult heel snel. Misschien komt dit omdat mijn maag nog een beetje van streek is van het vliegen maar ja, dat komt wel goed.
De lessen zijn echt heel goed en ik heb meerdere keren tijdens de lessen en het delen van getuigenissen de geest gevoeld. Ik heb het erg naar mijn zin. Mijn eerste collega is elder Teixeira, hij komt van origine uit Portugal, maar hij heeft echt overal en nergens gewoond, o.a. in Duitsland, Zweden, Frankrijk en Brazilie. De afgelopen 1,5 jaar heeft hij op de BYU Idaho gezeten. Hij is echt een gezellige collega. Hij is geestelijk ingesteld en wil zich ook gewoon graag aan de regels houden. De sfeer hier op de MTC is echt geweldig. Iedereen is vriendelijk, lacht, houd de deur open voor elkaar enz. Ik moet er nog wel even aan wennen dat ik nu dus overal een collega naast me heb lopen, maar ik snap dat de regels er niet voor niets zijn. Ik heb begrepen dat ik het over 2 jaar juist heel vreemd ga vinden als ik geen collega meer naast me heb ;).
Ik ben erg dankbaar dat ik hier op zending kan zijn. De voorbereidingen in het opleidingscentrum zijn al geweldig, laat staan als ik dadelijk echt in het veld ben. Ik weet dat Jezus Christus leeft, dat Hij onze verlosser is en dat Joseph Smith met hulp van God het Boek van Mormon heeft vertaald. Ik weet dat dit evangelie de enige manier is dat mensen waarlijk gelukkig kunnen worden.
Het is echt fantastisch om constant met 'Predik mijn Evangelie' en de Schriften bezig te zijn. Ook leren we hier om de dag beter in te plannen zodat we constant effectief bezig zijn. Dit is ook even wennen, maar het is wel fijn, omdat je dan niet meer het gevoel hebt dat je soms beter en meer op een dag had kunnen doen.
De kamer waarop ik zit is heel gezellig. Ik slaap samen met elder Teixeira (mijn collega ) elder Vuli (uit tonga) en elder Seidl(uit duitsland) op een kamer.
Foto's van de reis en de MTC komen later, want ik weet niet hoe ik dat hier kan doen.
Veel liefs,
Elder Jared Croese
1 reacties:
Beste elder Croese,
Ik weet niet meer hoe ik vanmorgen op je pagina terecht kwam, maar het geeft een heel goed gevoel dat jonge mensen vanuit ons land op zending gaan. Ikzelf heb voor het eerst gehoord over de kerk rond 1971 toen er voor het eerst zendelingen aan mijn deur kwamen. Ik was toen ongeveer 25 jaar oud en had twee kleine kinderen.
Ik was een beetje bang van ze, maar ze vroegen of ze een gebed mochten uitspreken en lieten een brochure achter van Joseph Smith. Hun gebed maakte veel indruk op me, al kon ik me nooit herinneren waarvoor ze gebeden hadden. Toen ze weg waren las ik de brochure en werd nieuwsgierig naar het Boek van Mormon. Ik kon het echter nergens vinden in winkels en bibliotheken en durfde de zendelingen niet te bellen. Het was ongeveer drie jaar later toen er in 1974 opnieuw zendelingen aan de deur kwamen en ik van hen het Boek van Mormon kon kopen. Ik was toen 28 jaar oud. Het was een prachtig boek, voor mij een sprookjesboek, ik zou het graag hebben willen geloven, maar het was allemaal te mooi om waar te zijn. Maar interessant was het allemaal wel.
Nadat de zendelingen een week of 6 regelmatig bij me waren geweest en me een aantal dingen over de kerk hadden verteld, vertelden ze me over het woord van wijsheid en vroegen me om dit een week te houden, dan zou ik weten of het iets van God was of van mensen. Ik dacht dat ik het niet zou kunnen. Met roken was ik al gestopt en de alcohol was geen probleem maar omdat ik een kleine baby had met eetproblemen waarvoor ik 's morgens vroeg en 's avonds laat wakker moest zijn, dacht ik het niet te kunnen. Maar de zedeling zei tegen me: Ik weet zeker dat u het kunt. Het was een patstelling en telkens kwam het gesprek terug naar die ene zin: Ik weet zeker dat u het kunt. Het was de eerste keer dat ik de zendelingen het liefst buiten had gezet, maar we waren intussen zulke goede vrienden geworden dat ik dat niet kon doen.
Ik had die dag gevast en gebeden en wist eigenlijk niet waarom maar was ervan overtuigd dat God me de reden daarvan bekend zou maken. Na bijna anderhalf uur zei de zendeling nogmaals: Ik weet zeker dat u het kunt. Maar toen was het net alsof niet de zendeling dit vroeg, maar of Jezus Christus zelf op de plaats van de zendeling zat en het me vroeg. Het is nog steeds heel emotioneel als ik daaraan terugdenk. En toen wist ik dat als Christus het zelf aan me vroeg, ik het zou kunnen. Er gebeurden wonderen, al kon ik dat niet uitgelegd krijgen aan mijn omgeving. En dit was het begin van mijn getuigenis, waarvoor ik altijd heel dankbaar ben geweest, want het heeft sindsdien een nieuwe dimensie aan mijn leven gegeven. In 2006 heeft mij man toestemming gegeven en heb ik gedoopt kunnen worden en ook ben ik sedert regelmatig naar de tempel kunnen gaan, eerst voor doop voor de doden. Ik heb mij kunnen laten dopen voor 66 van mijn (groot)moeders tot nu toe en heb ook voor een aantal van hen plaatsvervangend de begiftigingen ontvangen. Het evangelie heeft me veel vreugde gegeven en is me tot grote steun geweest tijdens de vele problemen die ik in mijn leven mocht doormaken en nog steeds doormaak.
Het belangrijkste wat ik met deze mail door wil geven is dat ik destijds een getuigenis heb gekregen dat jullie als zendelingen inderdaad het werk doen van Jezus Christus en ik hoop dat jullie je daarvan altijd bewust zullen zijn.
Je hoeft me geen antwoord te sturen al mag dat natuurlijk wel, maar jullie tijd is bijzonder kostbaar. Als je het echter op prijs stelt om meer ervaringen van me te horen, laat dan via familie of zo mij een kort mailtje of telefoontje geven, dan stuur ik meer en uitgebreider.
Ik wens jou en je collega's veel vreugde in je zending ondanks de problemen die je tegenkomt. Onze tegenstander werkt ook hard en lijkt nooit moe te worden.
Groeten uit Eindhoven,
Hannie Houkes,
tel 040-2435142
h.houkes@dse.nl
Een reactie posten