Overplaatsing

Gisterenavond na het telefoongesprek, voor Moederdag, waren we nog even naar wat leden gegaan en dit was echt geweldig. Ik vindt overplaatsing persoonlijk misschien wel het moeilijkste stuk van zendingswerk. Je woont en werkt een tijdje in dat gebied, je begint van de mensen (leden & onderzoekers) en je collega te houden en dan moet je weer ergens anders heen. Een nieuw gebied, ander huis, andere mensen, andere collega, allemaal nieuw en onbekend en ondertussen laat je al die mensen waar je om geeft achter. En vooral deze keer was het nogal onverwacht. Normaal belt president Robison zo donderdagochtend, de laatste donderdag van de overplaatsing, waar naartoe je overgeplaatst word, of hij belt niet. Dus ik had er al rekening mee gehouden dat het zou kunnen dat ik hier weg zou moeten, omdat ik er al 3 overplaatsingen ben. Maar geen telefoontje donderdag en vrijdag ook niet, dus Elder Vernes en ik hadden zo iets van, dat is leuk, hebben we nog 6 weken langer samen hier in Wanica. Dus ik had er in mijn gedachten al rekening mee gehouden dat ik nog 6 weken had hier. Komt zaterdagochtend tijdens studietijd een telefoontje van de zoneleiders: of ik toch maar me zelf klaar wil gaan maken om naar Nickerie te gaan dinsdag (morgen), dus vandaag zal een drukke dag worden met wassen en inpakken en een paar laatste voorbereidingen doen.

Een les geleerd!

Toen we dus gisteren avond met president Druiventak en zijn vrouw aan het spreken waren hoorden we dat er een zuster in de gemeente was die een paar weken geleden heel erg ziek was geweest. Ze was ondertussen weer beter, maar ze was erg teleurgesteld dat niemand haar was komen bezoeken. Zelf schrok ik hier nogal van omdat precies een paar weken geleden (in die tijd dat ze dus klaarblijkelijk ziek was) had ik tijdens wekelijkse planning gezegd dat we langs die zuster moesten gaan. We hebben het opgeschreven in onze planners, maar door omstandigheden is dat er niet van gekomen en zijn we het vergeten, tot dus dat gesprek gisteren. Zelf heb ik hier een goede les uit geleerd, dat ik werkelijk die mensen waar we voor plannen moet bezoeken. Je weet nooit waar het goed voor is, misschien gebruikt Hemelse Vader me om precies die mensen te bezoeken wanneer ze dat het meest nodig hebben, om wat voor reden dan ook.

Dankbaar

Ik ben erg dankbaar voor de liefde van de leden hier in Wanica en voor de geweldige samenwerking die ik met Elder Vernes heb gehad, het was echt een geweldige tijd!

Nieuwe onderzoekers

Vorige week was, aan het eind van de kerkdienst, een zuster naar binnen gekomen die niet veel Nederlands sprak. Ze wilde kijken hoe de kerk was. Wij hebben haar gelijk naar binnen begeleid, naar de ZHV toe. Daar heeft zuster Druiventak direct contact met haar gemaakt en zij(zuster Druiventak) is met ons mee geweest naar de afspraken om te onderwijzen en om ons te helpen met vertalen en les geven. Dit was echt geweldig. De Geest was sterk aanwezig en zuster Dette (de zuster die we onderwijzen), wil graag meer leren over het evangelie. Ze wil graag gedoopt worden en daardoor een beter en gelukkiger leven vinden. Het is echt geweldig om te zien hoe dit zuster Druiventak ook helpt om enthousiaster te zijn om zendingswerk te doen en hoe dit weer afgeeft op andere leden. Ook hebben we een geweldig onderzoekers stel wat we de laatste tijd onderwezen hebben, broeder en zuster Heijde. Broeder Heijde is gisteren naar het koor gekomen en dat vond hij erg leuk. Het bijzondere aan dit echtpaar is dat ze beiden verbonden zijn aan de universiteit hier en in Nederland gestudeerd hebben. Ze zijn erg geïnteresseerd om meer over het evangelie te leren en overwegen om gedoopt te worden. Het is echt grappig om te zien wat een verschil het is om hen te onderwijzen dan veel andere mensen hier in Suriname. Enkele voorbeelden zijn bijvoorbeeld dat ze een agenda gebruiken en we dus werkelijk een goede afspraak kunnen maken en zeker zijn dat ze er dan dus ook zijn. Ook zie je dat ze wat meer nadenken en overwegen want we onderwijzen. Maar net zo als voor  iedereen geld, geld ook voor hen dat ze de waarheid alleen maar bevestigd zullen voelen en zullen vinden door middel van de Heilige Geest, oftewel op je knieën gaan en God vragen of het waar is.

Ik weet dat God van al zijn kinderen houd en hen dus ook werkelijk antwoord zal geven wanneer ze oprecht tot hem in gebed gaan.

Ik houd van jullie!

1 reacties:

T.C. zei:

Dank je wel voor de les die je hebt geleerd! Deze kan ik nu zelf meenemen als ik op zending ga!
Ik heb hier zelf vaak last van, dat ik een ingeving krijg en er niet naar luister, en dat je er later achter komt hoe belangrijk het was geweest als je er WEL naar had geluisterd *bloos*
Dank je wel!!! :)
Keep up the goodwork, en geniet van je collega, elder Koenen :)

Een reactie posten