Elder Croese West Indies 2008-2010

Laat ik eerst dan maar beginnen met een beetje een gek verhaal. We hebben echt een geweldige familie die we al een tijdje onderwijzen. De kinderen komen nu al  iedere week zelf op de fiets naar de kerk en ze houden van de kerk en hebben een verlangen om goed te doen en meer te leren. Ze geloven dat de kerk van Jezus Christus weer hersteld is door de profeet Joseph Smith en dat die kerk deze kerk is. Maar omdat de ouders het steeds te druk hebben om naar de kerk te gaan hadden we de kinderen dus nog niet uitgenodigd om een verbond met God te sluiten door middel van de doop, omdat, met hun ouders erbij de kerk echt in het gezin veel sterk zou zijn en de kinderen dan ook een stevig anker zouden hebben. Maar aangezien de ouders het nog steeds te druk hebben met werken op zondag en eigenlijk iedereen in de gemeente helemaal gek is op de kinderen, zijn de gemeente, en in het bijzonder, de gemeentepresident en zijn vrouw, daardoor hun anker geworden. En dus hebben we duidelijk het gevoel gehad dat we ze toch moesten uitnodigen om gedoopt te worden. Dus wij eerst de vader gevraagd of we dat mochten doen. En die zou het met zijn vrouw bespreken. Dus laatst hebben we weer met de vader erover gesproken en toen hoorden wij het volgende. De ouders geloven dat het goed is en denken dat de doop een goede stap voor hun kinderen zal zijn en geven hun goedkeuring. Maar nu het volgende. Ze willen nog even wachten want de vader is door drie verschillende mannen naar de hand van zijn oudste dochter (van 15 jaar oud !!) gevraagd. En hij moet dus nog even gaan kijken of ze wel of niet gaat trouwen. Gaat het niet door, dan kunnen alle kinderen gedoopt worden en deze geweldig stap nemen.
Toen ik dit hoorde schrok ik nogal, eerlijk gezegd. Ik had natuurlijk al wel vernomen dat er hier in Suriname bepaalde bevolkings groepen heel jong trouwen, maar dit had ik nooit gedacht. Persoonlijk vond ik het echt ontoelaatbaar, maar ja, we zijn hier als zendeling niet om hun beslissingen voor hen te nemen. Dus toen hij ons vroeg om onze menig hebben we hem aardig verteld dat ze lang nog niet volwassen is en het beter voor haar zou zijn om eerst verder te gaan met school en volwassen te worden. Maar ja, nu maar hopen en bidden dat ze juiste beslissingen nemen.

Een lastige week

Voor de rest was het best een lastige week, omdat de helft van de werktijd kapot was gegaan aan zoneconferentie en ziekte.  Dus was het hard werken, bidden en ploeteren om onze onderzoekers te helpen om die stappen in hun leven te nemen die hen dichter tot onze Heer en meester Jezus Christus zal brengen wat ze daardoor meer geluk en vrede zal geven.

Haardvuur/filmavond

We doen nu al een tijdje hier in Nickerie iedere vrijdagavond een haardvuur/filmavond organiseren, waar we met de geweldige kerk dvd's die in het vorig pakket zaten, de fundamentele leerstelling van het evangelie onderwijzen. Deze week was het één van de beste haardvuuravonden die we tot nu toe hebben gehad. We begonnen met het oefenen van lofzang # 115 " Bij 't gebed voor 't brood en 't water" Dit omdat het zangvermogen in de avondmaals vergadering wel wat omhoog mag (Elder Vernes zou hier een zware klus aan hebben). Dus wij, met onze beperkt zangvermogen, hebben ze geholpen om een beetje dit geweldige lofzang te leren. Daarna hebben we een stukje gekeken van de DVD "Together Forever", over een jongen wiens leven de verkeerde kant op ging en hij veranderde doordat hij in aanraking kwam met het evangelie. Daarna hebben we een stukje van de DVD "Joy to the world"  gekeken, het stukje bij de extra features over de grote gave van Christus. Doordat deze stukjes duidelijk het stuk bekering en de verzoening bespraken, hebben we daarna een geweldige tijd gehad met het bespreken van vragen die de leden hadden over uiteenlopende onderwerpen. Dit was echt een geweldige ervaring en de Geest was sterk aanwezig, waardoor ik weet dat iedereen opgebouwd en versterkt naar huis is gegaan.

Ik houd veel van jullie allemaal.
Veel liefs en groetjes,
Elder Croese