Elder Croese West Indies 2008-2010

Deze week was weer fantastisch. Iedere dag begin ik meer van Nickerie te houden. Het is hier echt heel anders als in de stad. Alles hier is gewoon wat rustiger: auto's, bromfietsen, mensen, alles. De mensen hier zijn trouwens ook echt onwijs aardig. We hebben al veel te eten gehad en bijna iedereen is wel bereid om met je te spreken en even een babbeltje te maken, ook al zijn ze soms niet erg gewillig om op je boodschap te letten. Dus dit brengt ook zijn eigen soort uitdaging met zich mee, maar ik vind het vooral heel prettig.

Geloof oefenen

Gisterenavond waren we bij een onderzoekster zuster Clair. Aankomende zaterdag gaat ze gedoopt worden en ze heeft er veel zin in. Ze is er helemaal klaar voor en moet alleen maar volharden tot aankomende zaterdag en de doop zal goed gaan. Dit is alleen, naar we uit ervaring hebben gezien, het lastigste stuk. Dus daarom hebben we gepland om dagelijks contact met haar te hebben en heeft ze toegezegd om dagelijks uit te schriften te lezen en minimaal 's ochtend en 's avonds te bidden en Hemelse Vader specifiek in haar gebeden te vragen of Hij haar wilt helpen om aankomende zaterdag gedoopt te worden. Ook bidden wij en alle andere zendelingen in Suriname, hard voor haar. Ik weet dat als we gezamenlijk ons geloof oefenen we wonderen zullen zien.

Een voorbeeld daarvan is de hoeveelheid mensen in de avondmaalsvergadering. Omdat we langs veel leden zijn gegaan en met z’n allen het doel hebben gezet om twee maal daags te bidden en God te vragen of Hij ons wilt helpen om 30 of meer mensen in de avondmaalsvergadering te hebben en er daarna gezamenlijk hard voor te werken, waren er afgelopen zondag 25 broeders en zusters in plaats van de 16 van de week daarvoor. Dit is al een groot wonder en we gaan hier natuurlijk aankomende week mee door om ervoor te zorgen dat al onze broeders en zusters meer van de zegeningen van God in hun leven kunnen zien.

Zegens geven

Ook was het erg bijzonder dat we het voorrecht hadden om zuster Claire gisterenavond een zegen te geven vanwege de hoofdpijn die ze al gedurende een tijdje had. Nadat we vertrokken waren en voor we thuis aangekomen waren, had ze ons een sms-je gestuurd om ons te bedanken omdat de hoofdpijn helemaal weg was gegaan. Ik weet dat God wonderen verricht onder zijn kinderen, zolang ze het geloof in Hem hebben, zodat die wonderen verricht kunnen worden. God houd niet op Zijn wonderen te doen. Het enige wat veranderd is het geloof van de mensen waardoor er minder of meer wonderen mogelijk zijn.

Nieuwe onderzoekers gevonden

Ook hebben we vele nieuwe mensen kunnen vinden. Eén hiervan is zuster Sharlenne. Het was echt geweldig. De vorige zendelingen hadden haar al een keer aangesproken maar toen we haar gevonden hebben en een les met haar hadden gedeeld voelde ze al gelijk dat onze boodschap van God was. Nog meer bijzonder was het toen wij de les erna terugkwamen en ze hierover gebeden had en ons kon vertellen dat ze door de goede gevoelens van de Heilige Geest wist dat Joseph Smith een profeet was en dat onze boodschap over de herstelling van de ware kerk van Jezus Christus waar is. Bijzonder is het ook dat ze afgelopen zondag naar de kerk was gekomen en gelijk haar oom, tante en nichtje mee heeft genomen die even op bezoek waren uit een andere gebied (Parpanam, dit hoort onder het werkgebied van Elder Vernes en Elder Swart, maar het ligt erg ver weg). Dit was echt een groot wonder.

Dichter tot Christus komen

Iedere keer wanneer mensen dichter tot Christus komen door de goede beslissingen die ze nemen voel ik me altijd geweldig, omdat ik weet dat ze er zoveel zegeningen van kunnen krijgen en zoveel extra geluk door kunnen ontvangen. Daarom vind ik het altijd zo lastig als iemand die de Geest gevoeld en herkent heeft, tegen die bevestiging in gaat en zich zelf dat geluk ontzegt. We hebben op het moment een onderzoeker en hij is echt ontzettend aardig. Hij is ongeveer 26 jaar en woont samen. Hij weet dat het Boek van Mormon waar is en kan dat niet ontkennen. Hij heeft duidelijk een bevestiging gehad, maar nu begint hij te twijfelen aan de waarheid van de kerk vanwege de lastigheid van de beslissingen die hij moet nemen en de offers die hij moet brengen om de geboden van God na te leven en doormiddel van de doop een verbond met hem aan te gaan. We houden veel van hem en zorgen dat we iedere les weer een krachtige les geven, waar we hem aanmoedigen om het goede te doen en hem de Geest laten voelen, maar wanneer hij niet de beslissing neemt om God verder te volgen, zullen wij helaas verder niets meer voor hem kunnen doen. Hier ben ik wel een beetje verdrietig over, maar gelukkig heeft God iedereen de geweldige gave van keuzevrijheid gegeven, waardoor we allemaal zelf mogen kiezen, voor zijn plan, vrijheid en eeuwig leven of voor het plan van satan, gevangenschap en dood.

Verder vind ik het geweldig om met Elder Koenen samen te werken. Hij is erg aardig en een geweldige zendeling.

Bakabana’s eten

Afgelopen zaterdag hadden we een geweldig grappige ervaring. We waren even bezig op straat en opeens belde een lid ons op en vraagt of we even (snel) langs kunnen komen. Dit lid woonde aan de andere kant van Nickerie, dus wij direct onderweg daarheen, verwachtend dat er iets mis was of dat ze ziek was en we een zegen of zalving zouden moeten geven, omdat we ook zo'n beetje de huisonderwijzers hier zijn omdat er nog niet veel Melchizedeks Priesterschaps dragers zijn. Komen we daar aan, helemaal moe en bezweet van het harde fietsen, vragen we wat er aan de hand is, zegt ze: "Ik heb bakabana's voor jullie gemaakt. Ik was ze aan het bakken en ik moest gelijk aan jullie denk, dus ik dacht, ik zal de zendeling even opbellen." Dit was erg grappig, dus wij even met haar een les gedeeld en bakabana's gegeten en haar vriendelijk bedankt. Naderhand schoten Elder Koenen en ik er erg over in de lach.

Ik houd erg veel van jullie

groetjes,

Elder Croese

ps. Yentl, ik hoorde al via Elder Koenen dat je kattenkwaad uit gevreten had op de jeugd conferentie. :P Wel een erg grappig idee.