Afscheid nemen is niet leuk!

Beste allemaal,

Ondertussen ben ik bijna ingepakt en zal ik vanavond rond drie naar het vliegveld gaan om naar Trinidad te vertrekken en mijn reis naar huis te beginnen.

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik erg gemengde gevoelens heb op het moment en dat ik afscheid nemen helemaal niet leuk vind.

Maar ja, in plaats van daar verder over te spreken zal ik het hebben over een aantal leuke gebeurtenissen van de afgelopen week.

Ten eerste hadden we een zoneconferentie en ook een haardvuuravond met President en Zuster Gamiette en Elder Coleman van het eerste Quorum der Zeventigen en zijn vrouw zuster Coleman. Dit was een erg leuke ervaring. We hebben erg veel kunnen leren. Daarna werden de interviews verdeeld tussen president Gamiette en elder Coleman en had ik mijn interview met elder Coleman. Dit was wel een beetje jammer omdat het enige waar hij het over had was dat ik naar huis ging en dat was nou net niet waar ik over wilde spreken, maar ja. Hij vroeg mij om pa en ma namens hem harstikke te bedanken voor hun getrouwheid in de kerk en voor het feit dat jullie leden zijn waar de kerk op kan bouwen.

Dan de mooiste ervaring van de afgelopen week was met de familie R. Afgelopen week had ik broeder R. op straat aangesproken en een afspraak met hem gemaakt. Toen we daar voor de eerste les kwamen vertelde hij en zijn vrouw ons dat ze normaal gesproken nooit mensen die over geloof spreken binnen laten omdat ze namelijk al hun eigen kerk hebben en geen ruzie willen maken. Maar toen wij langskwamen hadden ze sterk het gevoel dat ze een afspraak met ons moesten maken.

Op dat moment hebben we de boodschap van de herstelling onderwezen, wat ze accepteerde. We hebben ze uitgenodigd om er over te bidden en om gedoopt te worden. Ook deze uitnodigingen werden gelijk geaccepteerd.

Toen we twee dagen later terugkwamen waren ze nog net zo enthousiast om met ons te spreken. De eerste keer had broeder R. ons laten weten dat ze door een moeilijke tijd gingen. We hadden met hen over het Boek van Mormon gesproken wat ze geweldige vonden. Nu vertelde hij ons dat zijn dochter onlangs overleden was d.m.v. zelfmoord. Zijn vrienden en kennissen hadden hem allemaal verteld dat ze voor eeuwig verloren zou zijn en geen rust voor haar ziel zou vinden maar zou blijven ronddwalen. Toen vroeg hij ons wat wij daarover te zeggen hadden. Het moment had niet mooier kunnen zijn. Ik vroeg ze om in het Boek van Mormon, wat ik ze zojuist had gegeven, naar Alma 40:11 te gaan en dat te lezen. Toen ze de woorden van de profeet Alma uit het Boek van Mormon lazen, getuigde de Geest heel sterk van de waarheden die werden besproken en beantwoorde Hij de vragen die dit echtpaar had en troosten hun angsten. Hierna hebben we nog even gesproken over het verlossingswerk voor de doden. Dat ook hun dochter nog volledig kans maakt op de verhogende zegeningen wanneer ze dat werk voor haar verrichten in de heilige tempels van de allerhoogste God.

Het is zo geweldig de liefde en troost die het herstelde evangelie met zich mee brengt! Ik weet dat het waar is met geheel mijn hart en ziel.

We zijn een gezegend volk, wiens voeten op de bergen tijden van vrede en grote vreugde verkondigen.

Tot vrijdag! (naar de tempel)

Elder Croese- Saranan Fasi

0 reacties:

Een reactie posten